Sabahları
rakiplerinden daha vakitlice gidip en uçtaki şezlogları kim kapacak? Evet, Önümüzdeki
pazartesi sabahından itibaren bir kaç haftalığına gün içindeki en büyük
derdimin bu olmasını diliyorum!
Bu
sene de alt sitenin sevgi ve saygı yoksunu kokoş moruklarına göz açtırmaya
niyetim yok! Muhtemelen bir-bir buçuk aydır oradalardır zaten; ama sefa bitti! Püsküllü
belaları (ben) savaş alanına geri dönmeye hazırlanıyor. Kendi bölgemi korumak
ve maruz kalacağım terbiyesizce üste çıkmaların intikamını almak için
yapacaklarım geçen senekiler kadar insaflı olmayacak! Bana ne mi yaptılar? Bilerek
rahatsız etmeye çalışıp oradan kaldırmak için türlü şarlatanlıklar.. Önemli
olan onların neler yaptığı değil, karşılığında benim neler yaptığım.
Geçen
yazdan bir örnek vereyim, hem aklınızda bulunsun; işe yaradığı tarafımca
kanıtlanmış bir püskürtme yöntemidir. Öncelikle uğruna savaşılan en uç şezlong
bölgesine düşman moruk grubundan çok daha erken gidip, o şezlongların
ayaklarına itinayla Cola döktüm. Sonra savaşa bir gün ara vermişcesine bölgeyi
izleyebileceğim güvenli uzaklıktaki en yakın şezlonga –tabii yüzde hain bir
gülümseme ile- konuçlandım :)
Durumdan
habersiz olan kokoş, terbiyesiz ve sevgi ile saygı yoksunu moruk arkadaş grubu gelip
şezlongları onlar kapmışcasına sevinerek yayılır da yayılırlar. Ama bilmedikleri
bir şey vardır; bu sevinçleri öğlen sıcağı bastırdıkça gittikçe azalıp yerini
işkenceye bırakacaktır.
Sıcağın
artmasıyla beraber kızışan Cola’nın kokusunu algılayan kıyı şeridi arıları
(kısacası b*k ve çöp yiyici arılar) etraflarını sarıp onlara huzur vermezken
bendeniz bulunduğum güvenli mesafeden olayı izleyerek neşeme neşe katmaktaydım :)
Tabii
fazla dayanamayınca dalgakıran üstü bölgesinden defolup o saate boş şezlongun
bulunabildiği tek yer olan kumluk kıyı kısma ikilediler.
Kumluk kısım deyip geçmeyin. Oranın cinneti ayrı. Üstteki yazıda :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder